Biogram
Jerzy Chilecki urodził się 20 kwietnia 1930 roku w Podolanach, jako drugi syn Pawła Chileckiego i Marii z domu Lickiewicz. Ojciec przed wojną był gajowym w Lasach Państwowych Puszczy Białowieskiej. 10 lutego 1940 roku cała rodzina Chileckich, wraz z innymi rodzinami leśników białowieskich, została wywieziona przez sowietów w okolice Nowosybirska, obłast Kiemierowska. Najpierw znaleźli się w miejscowości Gramatucha, dwieście kilometrów od granicy z Mongolią. Tam Jerzy rozpoczął naukę w szkole z rosyjskim językiem wykładowym. Po podpisaniu umowy Sikorski-Majski, polskim zesłańcom wydano dokumenty i pozwolono na zmianę miejsca pobytu. W dwa lata po zesłaniu, rodzina Chileckich, zimą, po zamarzniętej rzece, przeszła do położonej na południu miejscowości Walerianowka. Tutaj Jerzy kontynuował naukę, latem pracując w polu. Jego ojciec i o trzy lata starszy brat Władysław pracowali w miejscowym kołchozie. W roku 1946 cała rodzina powróciła szczęśliwie do Polski i przez Hajnówkę dostała się do Białowieży.
Po powrocie, Jerzy wraz z bratem pracowali w lesie, początkowo jako drwale, wykonując ścinkę drzew piłami ręcznymi, następnie piłą motorową w większej brygadzie, m.in. przy porządkowaniu zagrody hodowlanej żubrów w Zwierzyńcu.
Na początku lat pięćdziesiątych, po odbyciu służby wojskowej i powrocie do pracy w Lasach, Jerzy Chilecki został gajowym w Leśnictwie Grudki, a następnie na jego własną prośbę przeniesiony został do Leśnictwa Przewłoka. Pracując w tym leśnictwie był równocześnie pomocnikiem u swojego ojca – leśniczego do spraw łowieckich w Nadleśnictwie Białowieża. Po odejściu ojca na emeryturę, przejął jego obowiązki i pracował na stanowisku leśniczego łowieckiego do roku 1992, do czasu przejścia na emeryturę. Jerzy Chilecki mieszka wraz z żoną Wierą w Podolanach. Jego młodszy brat Witold był leśniczym w Nadleśnictwie Białowieża.
