Biogram
Jan Moroz urodził się 28 marca 1933 roku w Białowieży jako syn Henryka i Walerii z domu Simson. Miał młodszego brata. Ojciec pochodził z Warszawy, był ekonomistą z wykształcenia, urzędnikiem Dyrekcji Lasów Państwowych w Białowieży. Matka zajmowała się gospodarstwem domowym. Zanim poznała swojego przyszłego męża, pracowała w biurze w Nadleśnictwie Iwacewicze. Rodzina ze strony matki od dawna związana była z Puszczą. Pradziadek Aleksander Simson jeszcze za czasów carskich był strażnikiem łowieckim. Dziadek, Piotr Simson był gajowym w Nadleśnictwie Białowieża. We wrześniu 1939 roku, ojciec Jana Moroza wyjechał do Warszawy, ratując się przed sowiecką nawałą. Matka została sama z dwójką dzieci. Cudem uniknęła pierwszej wywózki na Syberię (zabrano wówczas jej rodziców i rodzinę brata), ale już przy kolejnej, 20 czerwca 1941 roku, znaleźli się w transporcie na daleką północ, w okolice Nowosybirska i dalej do miejscowości Kiedracz. Po układzie Sikorski–Majski przenieśli się do kołchozu, w którym byli dziadkowie. 1 maja 1946 roku wrócili do Białowieży. Po powrocie Jan Moroz zaczął chodzić do szkoły podstawowej do piątej i szóstej klasy. Siódmą klasę ukończył w Warszawie, dokąd zabrał go ojciec. W 1949 roku rozpoczął naukę w Liceum Leśnym I stopnia w Brynku, potem przeniesiono go do Margonina, i w 1953 roku ukończył Technikum Leśne w Margoninie. Z nakazem pracy pojechał do Rejonu Lasów Państwowych w Koszalinie do Nadleśnictwa Borzytuchom, gdzie od razu został leśniczym. Po kilku miesiącach przeniesiono go do Nadleśnictwa Gołębia Góra, gdzie był leśniczym do 1955 roku. W tym samym roku powołano go do wojska, służbę odbył w Braniewie. Po wyjściu z wojska chciał wrócić w rodzinne strony. Ministerstwo Leśnictwa pozytywnie odpowiedziało na jego prośbę – wyrażono zgodę na przeniesienie do Rejonu Lasów Państwowych Białowieży. Tu skierowano Jana Moroza do Nadleśnictwa Zwierzyniec, na stanowisko leśniczego. Po reorganizacji w roku 1972, kiedy połączono Nadleśnictwo Zwierzyniec z Białowieżą, powstało duże Nadleśnictwo Białowieża, w którym kontynuował pracę jako leśniczy. W roku 1979 zaproponowano mu stanowisko komendanta posterunku Straży Leśnej w nadleśnictwie. Wyraził zgodę, i na stanowisku tym pracował do czasu przejścia na emeryturę w roku 1995.
