Biogram
Henryk Błyskun urodził się 27 sierpnia 1938 roku w Białowieży. Ojciec Józef był robotnikiem leśnym w Nadleśnictwie Jasień, matka Eudokia, z domu Wołkowycka, pochodziła z rodziny chłopskiej i wykonywała prace dorywcze. W 1939 roku ojciec został zmobilizowany, i w okolicach Przemyśla trafił do sowieckiej niewoli. Najpierw wywieziono go do kopalni w Donbasie, potem na Syberię. Przeżył tylko dzięki temu, że zrywał drewno, a dla konia był przydziałowy owies, więc dzielił się z koniem tym owsem. Przeżył wojnę, wyszedł z Rosji sowieckiej wraz z armią gen. Andersa. Do Polski nie wrócił i resztę życia spędził w Anglii.
Henryk już jako uczeń szkoły podstawowej w Białowieży szukał zarobku w nadleśnictwie, m.in. porządkował powierzchnie zrębowe. Znajdował też zatrudnienie przy badaniach naukowych jako pracownik techniczny w Instytucie Badawczym Leśnictwa. Zatrudniali go m.in. na umowę zlecenie – Pola Kożuch i Stanisław Dunikowski z IBL. Przez dwa lata przed pójściem do wojska był już pracownikiem stałym w Instytucie Badawczym Leśnictwa. Od 1958 roku odbywał służbę wojskową. Pod koniec 1960 roku, po powrocie z wojska, został zatrudniony do manipulowania drewna. Niecały rok później, nadleśniczy Sergiusz Mojsewicz wysłał go na kurs dla składnicowych. Po ukończeniu tego kursu został składnicowym na czterech składnicach. Pracował tak przez siedem kolejnych lat. W tym czasie ukończył kurs brakarski i zdobył trzecią kategorię brakarską. Po utworzeniu zespół składnic w Hajnówce, przez rok pracował w tym zespole. Potem przez kolejne trzy lata, jako brakarz zespołu składnic, obsługiwał rewir w trzech nadleśnictwach: Hajnówka, Zwierzyniec i Browsk. W 1970 roku został brakarzem w Nadleśnictwie Zwierzyniec. Od 1973 roku, po reorganizacji i połączeniu nadleśnictw, pracował w Nadleśnictwie Białowieża. W 1977 roku uzupełnił wykształcenie, kończąc Technikum Leśne w Białowieży. W nadleśnictwie prowadził szkolenia brakarskie dla leśniczych, a także dla uczniów technikum, odbywających praktyki zawodowe. Do czasu przejścia na emeryturę ukończył kolejne kursy, zdobywając drugą i pierwszą kategorię brakarską.
