Biogram
Bazyli Romaniuk urodził się 7 grudnia 1938 roku we wsi Przybudki, gmina Narew. Syn Jana i Julianny z domu Lewczuk. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1953 roku rozpoczął naukę w Technikum Leśnym w Białowieży. Po ukończeniu nauki, w 1957 roku zgłosił się do pracy w Nadleśnictwie Starzyna, gdzie miał zostać podleśniczym, ale początkowo zatrzymano go w biurze do pomocy adiunktowi. Następnie został przeniesiony w teren jako podleśniczy w Leśnictwie Olszanka. W lipcu 1958 roku zaproponowano mu zastępstwo leśniczego w Leśnictwie Przewłoka w Nadleśnictwie Białowieża. Jednak już 4 października 1956 roku musiał stawić się w wojsku w Toruniu. Przez rok był w szkole podoficerskiej, następnie wysłano go do Żar w pobliżu zachodniej granicy państwa jako zastępcę dowódcy plutonu. Po powrocie zgłosił się do Nadleśnictwa Starzyna i przez jakiś czas pracował w Leśnictwie Hajnówka jako podleśniczy. W 1961 roku został powołany na stanowisko sekretarza w biurze nadleśnictwa i wykonywał prace administracyjne i zaopatrzeniowe. W 1952 roku, po przeniesieniu siedziby nadleśnictwa do osady Topiło, na własną prośbę został leśniczym Leśnictwa Łozica – jednego z największych w Puszczy Białowieskiej. Dwa lata później przeżył w tym leśnictwie trąbę powietrzną, a do usuwania szkód skierowano wszystkich robotników stałych z Gołdapi, Bielska, Starzyny i czterdziestu żołnierzy z Ełku. W 1969 roku na prośbę nadleśniczego objął jeszcze jedno leśnictwo – Słobódka i był leśniczym w dwóch leśnictwach oddalonych od siebie o 15 km. Był leśniczym do roku 1997, kiedy przeszedł na emeryturę. Bazyl Romaniuk jest myśliwym. W latach siedemdziesiątych, zajmował się podprowadzaniem myśliwych dewizowych.